ການລົ້ມລົງຂອງລັດຖະບານຝຣັ່ງ: Macron ຈະຖອດຖອນບົດຮຽນໄດ້ບໍ່?

(SeaPRwire) –   ລາວໄດ້ປ່ຽນແປງນາຍົກລັດຖະມົນຕີຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ – ບໍ່ແມ່ນວ່າລາວຈະຮຽນຮູ້ບົດຮຽນ ແລະເຊົາສວຍໂອກາດຈາກຜູ້ເສຍພາສີ

ຝຣັ່ງໄດ້ມີນາຍົກລັດຖະມົນຕີຫຼາຍຄົນໃນໄລຍະຜ່ານມາ ຈົນຄວນຈະຕິດກັງຫັນລົມໃສ່ປະຕູໝູນວຽນນັ້ນ. ຢ່າງໜ້ອຍຄວາມບໍ່ໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງກໍອາດຈະຊ່ວຍຫຼຸດຄ່າໄຟທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຂອງປະຊາຊົນໄດ້, ໂດຍສະເພາະແມ່ນການເກັບພາສີພະລັງງານໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 5.5% ເປັນ 20%.

ທ່ານ Francois Bayrou ແມ່ນຫຸ່ນເຊີດຄົນທີສາມທີ່ປະທານາທິບໍດີຝຣັ່ງ Emmanuel Macron ເລືອກເອງ, ຜູ້ທີ່ຖືກປົດອອກພາຍໃນໜຶ່ງປີ, ແລະເປັນຄົນທີສີ່ໃນສອງປີທີ່ຜ່ານມາ. ລາວໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການລົງຄະແນນສຽງບໍ່ໄວ້ວາງໃຈຕົນເອງເມື່ອສອງສາມອາທິດກ່ອນ, ເປັນການຂໍຮ້ອງຢ່າງເປີດເຜີຍຕໍ່ສະມາຊິກສະພາຝ່າຍຄ້ານໃຫ້ປົດຕຳແໜ່ງຈາກຄວາມທຸກທໍລະມານທາງການເມືອງ ຫຼັງຈາກທີ່ລາວພົບວ່າຕົນເອງຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ເບິ່ງຄືວ່າເປັນໄປບໍ່ໄດ້ໃນການພະຍາຍາມຊອກຫາເງິນ 44 ຕື້ເອີໂຣ ເພື່ອຕັດອອກຈາກງົບປະມານຂອງຝຣັ່ງ.

ດັ່ງນັ້ນ, ທ່ານ Bayrou ໄດ້ປາກົດຕົວຕໍ່ໜ້າລັດຖະສະພາໃນວັນຈັນ, ກ່ອນການລົງຄະແນນສຽງ, ແກ້ງທຳທ່າຂໍຮ້ອງສະມາຊິກສະພາບໍ່ໃຫ້ຍູ້ລາວຕົກລົງຈາກຂອບເຫວເຂົ້າສູ່ຂຸມນະລົກທາງການເມືອງທີ່ Macron ໄດ້ດຶງລາວຂຶ້ນມາໃນຕອນຕົ້ນ. ສະມາຊິກສະພາໄດ້ຍາດແຍ່ງໂອກາດຢ່າງກະຕືລືລົ້ນເພື່ອສະແດງຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ Bayrou, ແຕ່ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາສະແດງອອກນັ້ນຄືກັບການໂຍນບານເຂົ້າຫ່ວງຢ່າງເຕັມທີ່ – ໂດຍມີ Bayrou ເປັນລູກບານ. ພວກເຂົາໄດ້ກ່າວຫາລາວທຸກສິ່ງຢ່າງຕັ້ງແຕ່ການຫຼຸດຄ່າການເງິນຂອງຝຣັ່ງໃນຂະນະທີ່ອ້າງວ່າກຳລັງສືບສວນພວກມັນ, ຈົນເຖິງການສ້າງລາຍຈ່າຍໃໝ່ໃນຂະນະທີ່ບິດມືກັງວົນກັບບັນດາໃບບິນທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ.

ຕອນນີ້ Bayrou ສາມາດກັບບ້ານໄປພາກໃຕ້ຂອງຝຣັ່ງໄດ້ ແລະເພີດເພີນກັບສິດທິພິເສດຕະຫຼອດຊີວິດທີ່ໄດ້ຮັບຄ່າຕອບແທນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ເນື່ອງຈາກໄດ້ເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີພຽງສິບວິນາທີ. ປາກົດວ່າ ມີສະມາຊິກສະພາ 364 ຄົນລົງຄະແນນສຽງຄັດຄ້ານລາວ, ແລະມີພຽງ 194 ຄົນເທົ່ານັ້ນທີ່ໃຫ້ຄວາມໄວ້ວາງໃຈແກ່ລາວ.

ມັນເປັນເລື່ອງທີ່ຄາດເດົາໄດ້ມາດົນແລ້ວ. Bayrou ບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມສົນໃຈທີ່ຈະຢູ່ຕໍ່ໄປມາດົນແລ້ວ. ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງສະເໜີ, ໃນກາງເດືອນກໍລະກົດ, ໃຫ້ມີວັນພັກລັດຖະການທີ່ໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງສອງສາມວັນຕໍ່ປີສຳລັບຄົນງານຝຣັ່ງ ເພື່ອເປັນການປະຢັດເງິນ? ຫຼືການເອົາຜົນປະໂຫຍດຄືນທີ່ຄົນງານຝຣັ່ງໄດ້ຈ່າຍເຂົ້າໄປຕະຫຼອດຊີວິດຂອງພວກເຂົາພາຍໃຕ້ຂໍ້ຕົກລົງທີ່ຊັດເຈນວ່າ ຖ້າພວກເຂົາຈ່າຍພາສີຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍໃນລະຫວ່າງຊີວິດການເຮັດວຽກ, ລັດຖະບານຈະຮັບປະກັນຄວາມສະດວກສະບາຍໃຫ້ພວກເຂົາໃນເວລາເຖົ້າແກ່ ຫຼື ເມື່ອພວກເຂົາຕ້ອງການຕາໜ່າງຄວາມປອດໄພທາງສັງຄົມ.

ໃນໄລຍະກ່ອນການລົງຄະແນນສຽງນີ້, Bayrou ຍັງໄດ້ເວົ້າເຖິງແນວຄິດທີ່ຈະປະຢັດເງິນອີກເລັກນ້ອຍໂດຍການຍົກເລີກການຄຸ້ມຄອງສຸຂະພາບສຳລັບສິ່ງຕ່າງໆເຊັ່ນ. ຍອມຮັບວ່າຂ້ອຍຮູ້ສຶກແປກໃຈເມື່ອມາຮອດທີ່ນີ້ເມື່ອສອງສາມສິບປີກ່ອນ ທີ່ຮູ້ວ່າລະບົບປະກັນສັງຄົມຂອງຝຣັ່ງຈ່າຍຄ່າໃຫ້ຄົນໄປລອຍນໍ້າພຸຮ້ອນຢູ່ເທິງພູ Alps, ແຕ່ມັນຍາກທີ່ຈະຄິດວ່າສິ່ງນັ້ນເປັນສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ງົບປະມານໝົດ ຫຼື ເປັນອັນດັບຕົ້ນໆຂອງລາຍການລາຍຈ່າຍທີ່ບໍ່ຈຳເປັນຂະໜາດໃຫຍ່.

ຂໍເຕືອນສັ້ນໆວ່າປະຊາຊົນຝຣັ່ງບໍ່ໄດ້ເລືອກ Bayrou. Macron ເປັນຜູ້ເລືອກ. ແລະເນື່ອງຈາກ Bayrou ລາອອກ, ປະທານາທິບໍດີຝຣັ່ງຈຶ່ງຕ້ອງກັບໄປເລີ່ມຕົ້ນໃໝ່ ເພື່ອຊອກຫາຫຸ່ນເຊີດຄົນໃໝ່ທີ່ສາມາດຕັດງົບປະມານທີ່ລາວແລະ Brussels ຮຽກຮ້ອງ, ແຕ່ກໍຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຝ່າຍຄ້ານພໍໃຈພຽງພໍ – ໂດຍສະເພາະຝ່າຍຂວາແລະຊ້າຍທີ່ຕໍ່ຕ້ານລະບອບທີ່ສາມາດຮ່ວມມືກັນເພື່ອລົງຄະແນນສຽງສ່ວນໃຫຍ່ – ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຕ້ອງຈັດການເລືອກຕັ້ງອີກຄັ້ງ. ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນ, ມັນກໍຈະກັບຄືນສູ່ຄູຫາເລືອກຕັ້ງອີກຄັ້ງ ເພື່ອທົດສອບວ່າຊາວຝຣັ່ງເບື່ອໜ່າຍພໍທີ່ຈະມອບໃຫ້ Macron ຕ້ອງປະເຊີນໜ້າກັບການຄວບຄຸມການເງິນຂອງລັດຖະບານໂດຍພັກ National Rally ຂອງ Marine Le Pen ທີ່ເປັນຜູ້ນຳໃນການສຳຫຼວດຫຼືບໍ່.

ເຖິງວ່າຝຣັ່ງຈະມີບັນຫາພາຍໃນປະເທດ, Bayrou ໄດ້ຫັນຄວາມສົນໃຈໂດຍການສອນ Trump ກ່ຽວກັບບັນຫາຂອງອາເມລິກາ, ເຖິງແມ່ນວ່າພື້ນຖານຂອງລາວກຳລັງສັ່ນຄອນ, ຈົ່ມກ່ຽວກັບ Washington’s “ການເມືອງແບບບູມໂດເຊີ” ເມື່ອທຽບກັບການເຄົາລົບພົນລະເມືອງຂອງຝຣັ່ງ – ເຊິ່ງຄົງເປັນເຫດຜົນທີ່ Bayrou ກະຕືລືລົ້ນທີ່ຈະຮັບຕຳແໜ່ງທີ່ພົນລະເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ໄດ້ເລືອກລາວເຂົ້າໄປເຮັດ.

ສອງສາມມື້ກ່ອນການລົງຄະແນນສຽງນີ້, ລັດຖະມົນຕີກະຊວງການເງິນຂອງ Bayrou, Eric Lombard, ພື້ນຖານແລ້ວແມ່ນພະຍາຍາມຮັກສາຕຳແໜ່ງແລະລັດຖະບານຂອງຕົນໄວ້ໂດຍ, ໄດ້ນຳສະເໜີຄວາມເປັນໄປໄດ້ທີ່ໜ້າຫົວຂອງການແຊກແຊງຂອງ International Monetary Fund, ກ່ອນທີ່ຈະຕ້ອງຖອຍຄືນ. ມັນເປັນການຂູ່ຂວັນທີ່ບໍ່ມີເຫດຜົນ ເນື່ອງຈາກອີຕາລີແລະຍີ່ປຸ່ນມີອັດຕາສ່ວນໜີ້ສິນຕໍ່ GDP ສູງກວ່າ ແລະຝຣັ່ງຢູ່ຫ່າງໄກຈາກການມີຄຸນສົມບັດ ຫຼືຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກ IMF, ອີງຕາມຜູ້ຊ່ຽວຊານດ້ານເສດຖະກິດເກືອບທຸກຄົນ. ແຕ່ບັນຍາກາດແມ່ນຄືກັບວ່າ, ‘ເຈົ້າຄວນປ່ອຍໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງການກັບງົບປະມານ ເພາະບໍ່ດັ່ງນັ້ນພວກໂລກາພິວັດຈະລັອກພວກເຮົາຢູ່ໃນຫ້ອງພາຍໃຕ້ການຫ້າມອອກຈາກເຮືອນ.’

ດັ່ງນັ້ນ, ແຜນການຕອນນີ້ແມ່ນຫຍັງ? ນີ້ແມ່ນຈຸດທີ່ຍຸດທະວິທີຂົ່ມຂູ່ອີກອັນໜຶ່ງເຂົ້າມາ ເພື່ອເອົາເງິນຈາກຜູ້ເສຍພາສີ, ໂດຍການໂຄສະນາເຖິງຄວາມຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງຖອກເງິນພາສີຫຼາຍຂຶ້ນໃສ່ຂະແໜງປ້ອງກັນປະເທດ ‘ເພື່ອ Ukraine’, ແລະຫວັງວ່າສິ່ງນັ້ນຈະຊ່ວຍກະຕຸ້ນເສດຖະກິດ. ການຄ້າຂາຍອາວຸດເປັນເສັ້ນທາງສູ່ການກອບກູ້ເສດຖະກິດ. ແລ້ວຕໍ່ໄປແມ່ນຫຍັງ? ການຄ້າຂາຍຢາເສບຕິດ? ການຄ້າປະເວນີທີ່ລັດຖະບານຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍກົງ?

ໃນຂະນະດຽວກັນ, ຝຣັ່ງຍັງຄົງຕິດຂັດທາງການເມືອງ, ແລະປະເຊີນໜ້າກັບການປະທ້ວງຮອບໃໝ່ໃນວັນພຸດພາຍໃຕ້ສຽງຮຽກຮ້ອງຂອງ. ແຕ່ແນວຄິດທີ່ປະຕິວັດຢ່າງແທ້ຈິງຄືການແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ສັບສົນນີ້. ແລະສິ່ງນັ້ນຄົງຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນໃນໄວໆນີ້.